Síðasti póstur átti að vera lengri en sökum tæknilegra örðugleika með að setja inn myndir varð lítið úr. Allavega þá fór ég í labbitúr frá Óttastaðaborg sem er fjárborg rétt sunnan við Straumsvík. Ég gekk yfir alfaraleið og sem leið lá upp að Lónakotsselshæðarbyrgi sem er hellisskúti sem er að hluta til hlaðið yfir, þarna héldu smalar til allt árið. Það er hálf erfitt að ímynda sér þegar maður horfir á þennan skúta að einhver hafi átt þar bústað.

Þegar ég var búinn að virða skútann fyrir mér og mynda aðeins labbaði ég upp á hæðina til að mynda vörðuna sem er þar og vísar leiðina um Lónakotsselstíg, þegar ég var hálfnaður upp brekkuna heyrði ég ropað einhversstaðar nálægt mér þannig að eftir vörðumyndatöku gekk ég niður af hæðinni aftur og skimaði eftir rjúpu eða karra. Það er nefnilega best að mynda þessi kvikindi á þessum árstíma þegar karrinn er búinn að helga sér land því þá haggast hann varla þó maður komi mjög nálægt. Ég var óvenju heppinn því ég fann bæði rjúpu og karra á sömu þúfunni og komst nógu nálægt til að mynda þau sæmilega. En þar sem bloggerinn er með einhvað vesen þá verður sú myndasýning að bíða.

****

Ég fór á dögunum og keypti mér nýtt hjól, það gamla var gefið í brotajárn hjá sorpu. Fyrstu dagarnir voru ansi sárir því það er ekkert grín að byrja að hjóla aftur eftir langt hlé, það tekur líka soldið á að hjóla heim þegar maður býr uppi á fjalli en þetta stendur þó allt til bóta með stöðugum æfingum.